Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

"η λαική σοφία λέει πως δεν μπορεί κανείς να τα έχει όλα, και δεν έχει άδικο, η ζυγαριά των ανθρωπίνων ζωών γέρνει διαρκώς ανάμεσα στο κέρδος κα τη ζημία, το πρόβλημα είναι πως μας είναι αδύνατο, κι αυτό είναι επίσης ανθρώπινο, να συμφωνήσουμε σε σχέση με την αντίστοιχη αξία αυτού που θα πρέπει να χάσουμε και αυτού που θα πρέπει να κερδίσουμε, γι΄αυτό και ο κόσμος είναι έτσι όπως τον ξέρουμε."

Ζοζε Σαραμαγκου

κάπως έτσι και ακριβώς με αυτές τις λέξεις σκεφτόταν ο Τερτουλιάνο Μάσιμο Αφόνσο εκείνη την ώρα

4 σχόλια:

  1. να πεις στον κυριο τερτουλιανο οτι οι υποσυνειδητες σκεψεις του, τον οδηγουσαν να δικαιολογησει καποιες δικες του (λαθος) πραξεις. κλασσικο ανθρωπινο φαινομενο..
    φυσικα και στην ζωη δεν μπορεις να τα εχεις ολα και ουτε στην ζωη αυτα τα ''ολα'' ειναι μονο ασπρο-μαυρο. το θεμα ειναι να νοιωθεις οτι εχεις τα περισσοτερα, οσο μπορεις περισσοτερα.
    φαινεται οτι ο τερτουλιανο δεν ηταν φωτογραφος να ρουφαει ο,τι μπορει απο το καθε ''τι'', αλλά κι αν ηταν, αρκουνταν σε προσωπικες φωτο-ιστοριες σετακιων :-))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κάπως έτσι και ακριβώς με αυτές τις λέξεις σκέφτηκε ο φίλος μου ο Μίτσος, λέξεις που με βρίσκουν αντίθετη στην δήλωσή τους και αμφίβολα να σκέφτομαι πως δεν συναντηθήκαμε τελικά στην προσπάθεια νοήματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τελος παντων, ενα επεξηγηματικο.
      οταν βαζεις αποφασεις ζωης σε ζυγαρια, αυτη καπου θα γυρει. το λαθος ειναι ακριβως οτι το βαζεις σε ζυγαρια (σαν ασπρο-μαυρο).
      ο τερτουλιανο σωστα τα λεει οτι ειναι λαθος :-)))

      θα εθετα ενα ερωτημα στον κυριο. κραταει με ενα χερι τα δυο παιδια του κρεμασμενα στον γκρεμο. ανθρωπινως αδυνατον να τα σωσει και τα δυο. θα αφησει το ενα? και τα δυο? θα πεσει μαζι τους?
      η απαντηση ειναι πολυ απλη..

      Διαγραφή
  3. για να κλεισω το θεμα (οσον αφορα εμενα)
    η σωστη απαντηση βρεθηκε. δεν διαλεγει κανείς :-)
    δεν διαλεγεις εκεινες τις στιγμες με βαση κερδους και ζημιας. δεν αγοραζεις αμαξι ή διαλεγεις χρωμα στις κουρτινες.
    οσον αφορα ''αξιες'' ειτε πνευματικες, ειτε ''καλλιτεχνικες'', ειτε γενικως ανθρωπινες, λειτουργεις ασυνειδητα και με βαση το υποσυνειδητο σου, δηλαδη του ποιος και ''τι'' εισαι εως εκεινη την στιγμη.
    ο,τι κι αν αποφασισεις δεν ειναι ουτε σωστο ουτε λαθος, ειναι μια επιλογη.
    το κακο που ειναι και οπως σωστα επισημαινεται ''ο κόσμος είναι έτσι όπως τον ξέρουμε."

    μιλαω για το μετα..
    γιατι ασχετα απο επιλογες, εμεις οι ανθρωποι ειμαστε εγωιστες, δειλοι και ξεροκεφαλοι.
    εγωιστες γιατι δεν παραδεχομαστε τα λαθη μας αλλά αμεσα τα υποστηριζουμε στα φανερα.
    δειλοι γιατι αντιθετα απο το φανερο, νοιωθουμε εσωτερικα συνηθως τυψεις ο,τι αποφαση δυσκολη κι αν πηραμε.
    και βασικα ξεροκεφαλοι γιατι..
    αντι να χρησιμοποιησουμε τις ενεργειες του παρελθοντος μας, σαν διδαχη για να κατακτησουμε νεες αξιες, ειτε ξεπερνωντας αυτες που χαθηκαν οριστικα, ειτε ανακτωντας αυτες που υπαρχει περιπτωση να τις ξαναποκτησουμε, ειτε να ψαξουμε για νεες, αναλωνομαστε στα 2 προηγουμενα, εξωτερικο εγωισμο και συγχρονως εσωτερικη δειλια, μεμψιμοιρωντας (ετσι λεγεται) και ξοδευοντας ''ζωη''.

    αυτο εννουσα οταν ειπα ''ο τερτουλιανο σωστα τα λεει οτι ειναι λαθος :-)))''
    στο επανιδείν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή