Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

βγήκε πάλι ο ήλιος άγριος
πέφτουν οι άνθρωποι ένας ένας
σαν πιόνια που κουνήθηκαν βίαια απ τη θέση τους

και γω με μια βουβή απόλαυση

κάθομαι πιά μακριά από τους ίσκιους

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

- ε πως.
γιατί αυτόν; για να υποφέρει τώρα ο πατέρας του;
εγώ τουλάχιστον είμαι γριά

 (δεν νομίζω πως διαλέγει κανείς λιζάκι μου)

- ήταν έτσι γραμμένο
έτσι δε λένε; ό,τι είναι γραμμένο του καθενός.
φιλοσοφώ τώρα εγώ.
χρειάζεται και να φιλοσοφούμε λίγο.

ήμουν δίδυμη. με αγόρι!
και τι, αυτό ήταν το γερό, εμένα στα βαμβάκια με είχαν
και έφυγε αυτό! το δυνατό! και έμεινα εγώ.

και αρρώστησα και πάλι και ξανά, εδώ είμαι ακόμα.

ογδόντα τέσσερα
για στάσου,
ε..ογδόντα τέσσερα καλά δε τα λέω;

γιατί αυτόν και όχι εμένα;

( )


 τι νέα έχεις απ τον έξω κόσμο;
όταν ήμαστε στο Γαλατά, πέρναε τη σκάλα η τούλα και μου κανε τίρλι λομ
γιατί με καμες τιρλιλομ; τη ρώτησα, έ ήσουν από τότε τρελή μου λεγε

εγώ είμαι εύκολη. μπορώ να κάνω παρέα με όλους

ούτως ή άλλως, εκείνοι ζούνε πιό πολύ. εγώ τι να πω; εγώ ακούω.

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

"η λαική σοφία λέει πως δεν μπορεί κανείς να τα έχει όλα, και δεν έχει άδικο, η ζυγαριά των ανθρωπίνων ζωών γέρνει διαρκώς ανάμεσα στο κέρδος κα τη ζημία, το πρόβλημα είναι πως μας είναι αδύνατο, κι αυτό είναι επίσης ανθρώπινο, να συμφωνήσουμε σε σχέση με την αντίστοιχη αξία αυτού που θα πρέπει να χάσουμε και αυτού που θα πρέπει να κερδίσουμε, γι΄αυτό και ο κόσμος είναι έτσι όπως τον ξέρουμε."

Ζοζε Σαραμαγκου

κάπως έτσι και ακριβώς με αυτές τις λέξεις σκεφτόταν ο Τερτουλιάνο Μάσιμο Αφόνσο εκείνη την ώρα

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012


θυμάμαι που πονούσαμε απ τα γέλια

η μνήμη έχει ηλικία και πρέπει να την σέβεσαι

το ίδιο και το γέλιο σου
έχει δικαίωμα να υπάρχει χωρίς καμία θλίψη

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012


έρχεται η ώρα που η απώλεια υψώνει φωνή
και οι σκέψεις εξατμίζονται σε μάταιη αντίστιξη
μέσα εκεί η μόνη αλήθεια που γνωρίζω
είναι μιά φαιδρή και άοσμη ανομία.

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012


 ...

η τιμωρία θα βγει ξυπόλητη και ελεύθερη θα ψιθυρίζει όλα όσα θέλησε να πει.
είπες πως είσαι κυνηγός και εγώ έξω απ τη φύση σου, δε θέλησα να υπάρχω
βλέπεις, τα λόγια τρέχουνε εάν υπάρξει ανάγκη.