σε ελλειπτική  τροχιά διακτινισμού
στην έλλειψη βαρύτητας δεν ξεχωρίζει η μέθη
την μπερδεύεις με σκιές που θεν να γίνουν σχήματα

 

and they're all made out of ticky tacky

and they all look just the same

 

χρόνος σταθερής τροχιάς
μπαίνει τα πρωινά με δύναμη, κρύβεται του ήλιου και τη νύχτα γυρνά πλευρό με δυσκολία
στέκομαι μπροστά του όπως το άγαλμα στην ιστορία
ανήμπορη να σπρώξω ή έστω να τον φορτωθώ

θα εξαϋλωθούμε μαζί, ολικά, στα πρώτα δευτερόλεπτα.

 

...

που να κλείσεις το καλοκαίρι να μη φύγει..